Zapisz się do newslettera

Zapisz się do newslettera Stellantis Communications i bądź na bieżąco ze wszystkimi nowościami

18 mar 2016

FCA na Milano AutoClassica 2016.

Rusza prestiżowa wystawa poświęcona pojazdom zabytkowym Milano AutoClassica, której gwiazdami są samochody marki Alfa Romeo, Abarth i Fiat.

FCA na Milano AutoClassica 2016.

Od 18 do 20 marca br. odbywać się będzie tegoroczna edycja Milano AutoClassica, wystawy samochodów zabytkowych, goszczącej na Targach Mediolańskich Rho. Wśród uczestników obecna jest Grupa FCA ze swoimi markami Alfa Romeo, Abarth i Fiat, i wystawiać będzie cenne, zabytkowe egzemplarze oraz ostatnie nowości z aktualnej produkcji.

Rusza prestiżowa wystawa poświęcona pojazdom zabytkowym Milano AutoClassica, której gwiazdami są samochody marki Alfa Romeo, Abarth i Fiat.
Udział Alfy Romeo koncentruje się na „sportowych sedanach", koncepcji, której pomysłodawcą jest właśnie włoska marka, a dzisiaj zaktualizowanej i rozwiniętej w najnowszej Giulii. W Mediolanie publiczność będzie mogła podziwiać cztery cenne egzemplarze pochodzące z Muzeum Alfy Romeo w Arese, nazwanego „Machiną czasu": 1900 (1950), Giulię TI Super (1963), Alfettę (1972) i 75 Turbo Evoluzione IMSA (1988). U boku tych okazów pojawi się niesamowita Giulia Quadrifoglio, kwintesencja nowego wzorca Alfy Romeo oraz najwyższy wyraz „mechaniki emocji".

Światła reflektorów skierowane są również na markę Abarth, która wystawiać będzie dwa egzemplarze modelu 124: zabytkową wersję „uliczną" z 1975 roku oraz nowego i fascynującego spidera, debiutującego we Włoszech po niedawnej premierze na Salonie Samochodowym w Genewie, który ma się stać symbolem przyjemności jazdy. Zaprojektowany, aby zadowolić nawet najbardziej wymagających kierowców, do zamówienia już w całej Europie za kwotę 40.000 euro, najnowszy Abarth 124 spider to nowa ikona w zakresie osiągów z charakterem, który można poczuć, oferująca: napęd na tył, wyszukane zawieszenia oraz silnik turbo 1.4 MultiAir z czterema cylindrami i 170 KM, zestawiony z sześciostopniową, manualną skrzynią biegów lub sekwencyjną, sześciobiegową, sportową skrzynią biegów Esseesse z selektorem na kierownicy.
Połączenie pomiędzy dziedzictwem historycznym oraz dążeniem do nieustającego postępu technicznego stanowi część DNA marki z logo Skorpiona: dowodzą tego wystawiane samochody oraz ambitna inicjatywa Abarth Classiche. Zainaugurowany w listopadzie zeszłego roku w Officine Abarth Mirafiori w Turynie projekt, składa się z wielu części: od atelier renowacji aż po Rejestr Abartha, który koordynuje targi, imprezy, zloty i wyścigi. Sukces programu przerósł najśmielsze oczekiwania. Jedną z tajemnic sukcesu handlowego marki jest spójność pomiędzy aktualnymi modelami, a tymi, które podpisały się pod wieloma rekordami motoryzacyjnymi. Więcej informacji znajduje się na niedawno powstałej stronie: http://www.abarthclassiche.com. A propos działań w internecie, 1 marca powstał „The Scorpionship", jedyna oficjalna społeczność Abartha skierowana do posiadaczy samochodów, kolekcjonerów, członków klubów Abarth i zwykłych miłośników. Zapisać mogą się wszyscy, wypełniając specjalny formularz znajdujący się na stronie http://scorpionship.abarth.com. Członkostwo w „The Scorpionship" gwarantuje duże korzyści w postaci promocji i atrakcji sportowych, a także udział w zlotach, które gromadzą wielu fanów.

Wracając do mediolańskiej imprezy, dopełnieniem wystawy modeli FCA jest nowy Fiat 124 Spider, który wpisuje się w tradycję swojego legendarnego poprzednika i chce rozkochać nowe pokolenie w swoim stylu i osiągach. Składając hołd kultowemu samochodowi, który został wprowadzony na rynek 50 lat temu, i po którym odziedziczył nazwę, nowy Fiat 124 Spider skupia w swoim dojrzałym stylu klasyczne piękno swojego protoplasty, nie zdradzając jego najistotniejszych cech. Nowy Spider Fiata wykorzystuje niezawodny, czterocylindrowy silnik turbo o pojemności 1,4 litra z technologią MultiAir, który rozwija moc 140 KM i moment obrotowy równy 240 Nm oraz dostępny jest z sześciostopniową, manualną skrzynią biegów.
Wreszcie, na zewnętrznym obszarze mediolańskiej wystawy można będzie również podziwiać z bliska Alfę Romeo 4C Spider oraz Abartha 695 biposto, jak również przetestować na drodze nową Alfę Romeo Giuliettę, wielokrotnie nagradzaną Alfę Romeo 4C i Abartha 695 biposto.

Poniżej opis wystawianych zabytkowych egzemplarzy z kolekcji Alfa Romeo.

1900 (1950).
Koncepcja „sportowego sedana" powstała w 1950 roku wraz z wprowadzaną Alfą 1900: pierwszym samochodem Alfy Romeo, który został wyprodukowany na prawdziwej linii montażowej, pierwszym, który został zaprojektowany według kryteriów przemysłowych, w tym samonośne nadwozie, z pierwszym czterocylindrowym silnikiem zaplanowanym do produkcji seryjnej.
Najistotniejsze cechy Alfy 1900 to przede wszystkim osiągi dynamiczne: szybkość, trzymanie się drogi, łatwe prowadzenie i bezpieczeństwo aktywne uczyniły z tego modelu pierwszego trójbryłowego sedana o wysokich osiągach, cechach do tej pory zarezerwowanych dla samochodów zdecydowanie sportowych i modeli wyższego segmentu. Osiągi czysto sportowego auta w rodzinnym samochodzie, stworzyły innowacyjną na owe czasy propozycję dla rynku, który zmierzał w kierunku większej ekspansji. 1900 odniosła liczne zwycięstwa, w tym upragnione pierwsze miejsce w kategorii „Carrera Panamericana Mexico" w 1954 roku: stąd właśnie słynne hasło reklamowe: „Rodzinny sedan, który wygrywa wyścigi ". W połowie lat 50. XX wieku, 1900 stała się pierwszą podstawową jednostką policji, która modernizowała swoją flotę, wprowadzając samochody o wysokich osiągach, które miały walczyć z przestępczością: rolę tą spełniały później wszystkie kolejne sedany Alfy Romeo.
Zamontowana w 1900 czterocylindrowa jednostka z dwoma wałkami była stale unowocześniana i osiągnęła próg 115 KM: mediolański sedan uzyskiwał 180 km/h, niewyobrażalną wówczas prędkość dla rodzinnego samochodu.
1900 zakończyła swoją karierę handlową po wyprodukowaniu 17390 egzemplarzy, które zjechały z linii Portello.

Giulia TI Super (1963).
W 1962 roku zadebiutowała Giulia, sedan o rewolucyjnym i przełomowym stylu. Hasło reklamowe mówiło „stylizowana wiatrem": współczynnik aerodynamiczny Giulii osiągał doskonały poziom 0,34, który nawet dzisiaj jest konkurencyjny. Ten sportowy sedan stał się kręgosłupem produkcji Alfy Romeo oraz łącznikiem pomiędzy Portello i Arese.
Giulia była pierwszym seryjnie produkowanym samochodem z pięciostopniową skrzynią biegów oraz jednym z pierwszych aut ze zróżnicowaną strukturą nadwozia: w przypadku zderzenia, kabina pasażerska była chroniona, gwarantując większe bezpieczeństwo pasażerów. Montowany w Giulii czterocylindrowy silnik 1600 różnił się pod względem pojemności i zastosowanych materiałów od modelu 1900: posiadał aluminiową skrzynię korbową zamiast żeliwnej i zasadniczo wywodził się od "1300" Giulietty (wprowadzonej na rynek w 1954 roku) i był nie tylko niezwykle wyszukaną i efektywną jednostką napędową, ale również bardzo trwałą. Wyjątkowe cechy dynamiczne i konstrukcyjne Giulii w jej najprzeróżniejszych wersjach, rzutują na jej doskonałe rezultaty uzyskiwane w wyścigach. „Giulia TI Super" z 1963 roku (112 KM i 190 km/h) to najrzadszy i najcenniejszy samochód spośród „Giulii": to wersja „ready-to-race" wyprodukowana w 501 egzemplarzach, prawie wszystkie w kolorze białym „Biancospino" ze znaczkiem Quadrifoglio (czterolistna kończyna) na bokach i na pokrywie bagażnika. Posiadająca „wyszczuplone" nadwozie pozwalające poprawić i tak już doskonałe osiągi, „TI Super" była jednym z samochodów wyścigowych, na którym wychowała się cała generacja kierowców rajdowych, którzy przeszli później do wyższych formuł. Mogli oni zwrócić na siebie uwagę dzięki zwycięstwom i lokatom uzyskanym za kierownicą sedana Alfa Romeo. Nieprzypadkowo Giulia TI Super wyjątkowo dobrze sprawdzała się w wyścigach szosowych, o czym świadczy między innymi zwycięstwo w swojej klasie w „Tour de France Auto" w 1963 roku. Na koniec swojej bardzo długiej handlowej kariery, produkcja samochodów z serii Giulia przekroczyła milion egzemplarzy.

Alfetta (1972).
W maju 1972 roku, w Trieście, w obecności pięciokrotnego mistrza świata Formuły 1, Juana Manuela Fangio, została zaprezentowana międzynarodowej prasie Alfetta, prestiżowy, sportowy sedan Alfy Romeo. Samochód był całkowicie nowy i plasował się pomiędzy 1750 a 2000, obydwóch stworzonych na bazie Giulii, które stopniowo miały być zastępowane przez nowy model. Pod względem technicznym, Alfetta stanowiła najnowocześniejsze rozwiązanie, kolejny krok w interpretacji tematu sportowego sedana, wprowadzonego dwadzieścia lat wcześniej przez model 1900.
W momencie wprowadzenia na rynek, Alfetta była najbardziej wyszukanym, seryjnie produkowanym sedanem na rynku: silnik montowany wzdłużnie z przodu (1779 cm3, 122 KM, 180 km/h), skrzynia biegów i sprzęgło umieszczone z tyłu (system „transaxle") i zawieszenia tylne „De Dion", rozwiązanie techniczne zapożyczone z bolidu 159 Formuły 1, wyposażonego właśnie w oś tylną „De Dion" i prowadzonego do zwycięstwa podczas Mistrzostw Świata w 1951 roku przez Juana Manuela Fangio.
Podczas kampanii promocyjnej, wykorzystywano i nawiązywano do tej chlubnej historii, posługując się obrazami, które przedstawiały sedana Alfettę na tle jej poprzedniczki z Formuły 1. Już w pierwszych miesiącach swojej długiej kariery handlowej (do 1984 roku w różnych wersjach i pojemnościach silnika) Alfetta odniosła sukces: sama zajmowała 40% segmentu rynku. W latach 80. XX w., mediolański sedan wprowadził na rynek europejski rozdzielacz faz (międzynarodowy patent Alfy Romeo), będący nawet teraz podstawowym rozwiązaniem technicznym w projektowaniu silników. Oprócz niewątpliwych zalet dynamicznych, Alfetta zapewniała przestronność i komfort, stanowiąc nowoczesną odsłonę koncepcji „sedana o wysokich osiągach". W 1984 roku Alfetta zakończyła swój cykl produkcyjny, po wyprodukowaniu 476 000 egzemplarzy.

Alfa 75 Turbo Evoluzione IMSA (1988).
Przy okazji 75. rocznicy istnienia Alfy Romeo, w 1985 roku, mediolański producent zaprezentował Alfę 75: sportowego, kompaktowego sedana, który zastąpił Nową Giuliettę (1977-1984) i poszerzył ofertę silników, m. in. o 6 cylindrowy silnik V 2,5 litra (później powiększony dodatkowo do 3 litrów). Alfa 75 miała wiele wspólnych elementów mechanicznych i karoseryjnych z Nową Giuliettą, która z kolei nawiązywała do Alfetty. Owocem było udane przeniesienie bardzo indywidualnego i wyróżniającego się designu, który dodatkowo wniósł ze sobą dwie istotne nowości: dwulitrowy silnik (1962 cm3, 148 KM, 205 km/h) z podwójnym zapłonem („Twin Spark") oraz debiut produkowanego seryjnie silnika turbo (1779 cm3, 155 KM, 215 km/h), pierwszego, w którym zastosowano najnowszy system elektronicznej kontroli turbodoładowania. To właśnie od 75 Turbo, w wersji Evoluzione, powstał w 1988 roku samochód przygotowany zgodnie z regulaminem „IMSA" (International Motor Sport Association), który wygrał dwie edycje Giro d'Italia Automobilistico (1988 i 1989 rok). Z takim wyposażeniem, 75 osiągnęła moc 335 KM w 1988 i 400 KM w następnym roku. Charakteryzowała się szerokim rozstawem kół i udoskonalona aerodynamiką, z efektownym spojlerem tylnym z włókna węglowego.
Model 75 zakończył swoją karierę w 1992 roku, osiągając sprzedaż na poziomie 387 000 egzemplarzy, dostępnych również w USA, gdzie dumnie nosiła swoją nazwę „Milano" i była ostatnim samochodem z niezwykłej i długiej serii Alfetty.

Pozostała zawartość

Zapisz się do newslettera.

ZAPISZ SIĘ TERAZ